Doç. Dr. Mehmet Tıraş’ın “Türkiye’de Kanola Tarımı” makalesinden bir alıntıdır.
Kanola bitkisi kışlık ve yazlık olarak ekilebilmektedir. Yazlık ekimler daha çok Akdeniz ve Ege Bölgesi ovalarında yapılırken kışlık ekimler İç Anadolu ve Marmara Bölgesinde ve diğer bölgelerde yapılmaktadır.
Kanola, kışlık ekilen yerlerde 15 eylül – 15 ekim tarihleri arasında ekilmektedir. İyi bir çimlenmenin olabilmesi için toprak sıcaklığı 10-12 °C olmalıdır. Kışlık olarak ekilen kanola -15 °C sıcaklığa kadar dayanabilmektedir.
Kanola tohumu küçük olduğundan ve çimlendiğinde toprak yüzeyine çıkış gücü de düşük olmaktadır. Bu nedenle tohum ekilecek tarlaların çok iyi hazırlanması gereklidir. Buğday, mısır gibi bitkilerin hasadından sonra söz konusu bitkilerin anız ve kalıntıları temizlenmelidir. Ekimin düzgün olması için tohum ekiminden önce ve sonra tarlalar düzleştirilmelidir.
Kışlık olarak sonbaharda ekilen kanola kış mevsimine gelişmiş bir kök sistemine sahip olarak girer ve soğuklardan fazlaca bir zarar görmez. Eğer ekim kasım ayında yapılırsa çıkış yetersiz olur ve zayıf olan bitki kış soğuklarından fazlaca etkilenerek gelişim yavaşlar.
Tarlalara tohum ekilmesi işlemi, küçük tohumları ekebilen ekim makinaları veya mibzerlerle yapılabilir. Ekimde mibzer kullanılması sıra arası ve ekim derinliğinin kolayca ayarlanmasını sağladığından önemlidir (Süzer, 2001: 3). Mibzerlerle yapılan ekimde dekara 400 gr. tohum yeterli olmaktadır. Sıra arası mesafe 17-30 cm., sıra üzerindeki bitkiler arası mesafe ise toprağın verimine bağlı olarak 5-6 cm arasında, ekim derinliği ise 1.5 cm olmalıdır.
Kanola bitkisi gelişimi sırasında içerisinde yabancı ot barındırmaz. Ancak yabani otlardan hardal, kanola ekilecek tarlada çok miktarda bulunuyorsa bu tarlalara kanola bitkisi ekilmemelidir. Çünkü yabani hardal ve kanola aynı familyadan olduğundan hasatta tohumlar karışmakta ve buda kaliteyi düşürmektedir.
İsabetli bir gübreleme yapabilmek için toprak analizlerinin yapılması kanola tarımında önemlidir. Fosforlu gübreler ekim sırasında toprağa verilirken, azotlu gübreler bahar aylarında verilir. Bu bitki kükürt besin maddesine diğer bitkilere göre daha fazla ihtiyaç duyduğundan kanola ekilecek toprakta kükürt eksikliği varsa sülfatlı gübrelerin kullanılması önem arz etmektedir.
Kanola tarımı yapılan alanlarda aynı bitkinin üst üste aynı tarlaya ekilmesi toprağın fakirleşmesine ve verimin azalmasına neden olmaktadır. Bu nedenle toprağın verim gücünün korunması ve yüksek verim alabilmek için münavebe uygulaması yapılmalıdır.
Daha öncede ifade edildiği gibi kanola bitkisi gür bir şekilde geliştiğinden içerisinde yabancı ot gelişimini engellemektedir(Fotoğraf 3). Ancak bu durum bitkinin 30- 40 cm boya sahip olduğu dönem sonrası için geçerlidir. Bitkinin ilk yetişme devresinde yabancı ot mücadelesi çok önemlidir. Bu dönemde çabuk gelişen yabani otlar kolza bitkisinin gelişimini engelleyerek bitki besin maddelerine ortak olmakta ve % 20-30 oranında ürün kayıplarına yol açabilmektedir.
Turkish 
English 
Spanish 